การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์คือ (1) เพื่อศึกษาความผูกพันต่อองค์การของพนักงานระดับหัวหน้างานโรงงานชำแหละ และแปรรูปเนื้อไก่ 2 จังหวัดนครราชสีมา และ (2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความผูกพันต่อองค์การของพนักงานระดับหัวหน้างานโรงงานชำแหละและแปรรูปเนื้อไก่ 2 จังหวัดนครราชสีมา ประชากรคือ พนักงานระดับหัวหน้างานของโรงงานชำแหละและแปรรูปเนื้อไก่ 2 จังหวัดนครราชสีมา กลุ่มตัวอย่างจำนวน 42 คน การคำนวณกลุ่มตัวอย่างใช้สูตรของยามาเน่ ค่าความเชื่อมั่นร้อยละ 95 เครื่องมือการวิจัยคือ แบบสอบถามแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบสมมุติฐานหาความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะส่วนบุคคล ลักษณะของงานและประสบการณ์ในการทำงาน

ผลการศึกษาพบว่า

1)  พนักงานระดับหัวหน้างานมีความคิดเห็นต่อลักษณะของงานในภาพรวมอยู่ในระดับค่อนข้างดี เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุดคือ การมีส่วนร่วมในการบริหารงาน รองลงมาคือ ความท้าทายของงาน ส่วนด้านที่มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุดคือ ความหลากหลายของงาน

2)  พนักงานระดับหัวหน้างาน มีความคิดเห็นต่อประสบการณ์ในการทำงานในภาพรวมอยู่ในระดับสูงมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุดคือ ด้านทัศนคติต่อเพื่อนร่วมงานและองค์กร รองลงมาคือ ความรู้สึกว่าองค์กรเป็นที่พึ่งพาได้ ส่วนด้านที่มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุดคือ ความรู้สึกว่าตนมีความสำคัญต่อองค์กร

3)  พนักงานระดับหัวหน้างาน มีความคิดเห็นต่อความผูกพันต่อองค์กรในภาพรวมอยู่ในระดับสูงมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุดคือ ความเต็มใจที่จะทุ่มเทความพยายามอย่างมากเพื่อประโยชน์ขององค์กร รองลงมาคือ ด้านความเชื่อมั่นอย่างแรงกล้าและการยอมรับเป้าหมายและค่านิยมขององค์กร ส่วนด้านที่มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุดคือ ความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะคงไว้ซึ่งความเป็นสมาชิกภาพขององค์กร

4)  การทดสอบสมมติฐานเมื่อ เพศ อายุ หน่วยงานที่สังกัด ระดับการศึกษา สถานภาพรายได้ต่อเดือน และระยะเวลาการปฏิบัติงานต่างกันพบว่า ไม่มีความสัมพันธ์กับความผูกพันต่อองค์กรของพนักงาน แต่เมื่อลักษณะของงานและประสบการณ์ในการทำงานของพนักงานต่างกันพบว่ามีความสัมพันธ์กับความผูกพันต่อองค์กรของพนักงาน ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ .05