การศึกษาครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาความรธรรู้ด้านสุขภาพกับพฤติกรรมสร้างเสริม
สุขภาพและป้องกันโรคของประชาชนที่เคยติดโรคโควิต-19 อำเภอเทพารักษ์ จังหวัดนครราชสีมา ตัว
แปรที่ศึกษา คือ ความรอบรู้ด้านสุขภาพ พฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพและป้องกันโรคโควิต-19 กลุ่ม
ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม ที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นเอง แล้วนำข้อมูลมาวิเคราะห์เพื่อหา ค่าความถี่ ร้อยละ
ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบความสัมพันธ์ โดยใช้สถิติ Chi-Squareและเพียร์สัน
(Pearson product moment correlation coefficient)
ผลการศึกษา พบว่า
1. ประชาชนที่เคอคิดโรคโควิต - 19 อำเภอเทพารักษ์ จังหวัครราชดีมา มีความรอบรู้
ด้านสุขภาพ ได้แก่ ความรู้ความเข้าใจ คะแนน ร้อยละ 11.11 (SD-15.93) ระดับปรับปรุง การ
ตัดสินใจเลือกปฏิบัติ คะแนนเฉลี่ย 3.97(5D.0.57) ระดับดี การเข้าถึงบริการบริการสุขภาพ การ
สื่อสารเพิ่มความเชี่ยวชาญการจัดการเงื่อนไขการรู้เท่าทันสื่อและสารสนเทศ และพฤติกรมสร้าง
เสริมสุขภาพและป้องกันโรค คะแนนเฉลี่ย 4.02 4.12 4.02 4.13และ3.69 (SD.0.66 0.55 0.59 0.53
และ0.43) ระดับดีมาก
2. ประชาชนที่เคยติดโรคโควิต - 19 อำเภอเทพารักษ์ จังหวัตนครราชสีมา อาชีพ รายได้/
เดือน ระยะเวลากักตัว และการได้รับวัคขึ้น มีความสัมพันธ์ทางบวกกับพฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพ
และป้องกันโรค อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05
3. ประชาชนที่เคยติดโรคโควิต - 19 อำเภอเทพารักษ์ จังหวัตนครราชสีมา ที่มีการเข้าถึง
บริการสุขภาพ การสื่อสารเพิ่มความเชี่ยวชาญ การจัดการเงื่อนไข การรู้เท่าทันสื่อและสารสนเทศ
และการตัดสินใจเลือกปฏิบัติ มีความสัมพันธ์ทางบวกกับพฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพและป้องกันโรค
อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05

4. ประชาชมที่เคยคิดโรคโควิต - 19 อำนาลเทพารักษ์ จังหวัดนครราชสีมาที่มีความรู้ความรู้ความ!
เข้าใจ มีความสัมพันธ์ทางลบกับพฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพและป้องกันโรค อย่างมีนัยสำคัญทาง
สถิติที่ระดับ 0.05