บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) ระดับความคิดเห็นของพระสังฆาธิการต่อการ
บริหารงานของสำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดบุรีรัมย์ และ (2) เปรียบเทียบความคิดเห็นของพระ
สังฆาธิการต่อการบริหารงานของสำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดบุรีรัมย์ จำแนกตามปัจจัยส่วน
บุคคล การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ ประชากรในการวิจัย คือ คณะสงฆ์สายมหานิกาย และ
ธรรมยุตนิกาย ในเขตพื้นที่อำเภอเมือง จังหวัดบุรีรัมย์ ที่มีตำแหน่งพระสังฆาธิการ รวมทั้งสิ้น 256 รูป
เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูลโดยแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ สถิติวิเคราะห์
ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน t-test (Independent samples) และพูดสอบความ
แตกต่างรายคูโดยวิธีการของเซฟเฟ้ (Scheffe/)
ผลการวิจัยพบว่า
1. ความคิดเห็นของพระสังฆาธิการต่อการบริหารงานของสำนักงานพระพุทธศาสนา
จังหวัตบุรีรัมย์ 5 ด้าน พบว่า โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายด้านเรียงลำดับจากมาก
ไปหาน้อย ดังนี้ ด้านการปฏิบัติอื่น ๆ ตามที่กฎหมากกกกาทำพนดให้เป็นบ้านาจหน้าที่ของสำนักพุทธาร
ศาสนา ด้านการส่งเสริมและสนับสุนวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา ด้านการปกครองคณะสงฆ์ ด้าน
การเผยแพร่พระพุทธศาสนา และด้านการดูแล รักษา และทำนุบำรุงศาสนสถาน ตามลำดับ
2. พระสังฆาธิการที่มี อายุ ตำแหน่ง วุฒิการศึกษาต่างกัน มีความคิดเห็นต่อการ
บริหารงานของสำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดบุรีรัมย์ ไม่แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่
ระดับ 0.05