การเป็นหนี้ไม่ใช่สิ่งที่หลายคนตั้งใจให้เกิดขึ้น และหลายครั้งการเป็นหนี้ในสังคมไทยก็เกิดจากความไม่รู้ทางด้านที่เริ่มเป็นหนี้มาจากหนี้บัตรเครดิต บัตรกดเงินสด และสินเชื่อส่วนบุคคลโดยมาจากค่าธรรมเนียม ค่ากดเงินสด ค่าปรับผิดนัดชาระหนี้ และค่าอะไรอีกหลายอย่าง เมื่อมารวมกับดอกเบี้ย และเงินต้นก็ทาให้หลายคนไม่มีความสามารถในการใช้หนี้คนเป็นหนี้แรกๆ พอถูกทวงก็กลัวเลยไปรูดบัตรเครดิตอื่นเพื่อมาใช้หนี้ แต่ก็ยิ่งเป็นการเพิ่มหนี้เข้าไปอีก เป็นวงจรที่ไม่มีวันที่จะชดใช้ได้หมด เพราะหนี้มันเกินกาลังของเขาที่จะจ่ายได้รูปแบบการทวงหนี้ในปัจจุบันนั้น หนี้ส่วนใหญ่ที่เป็นปัญหาอยู่คือหนี้ในระบบของสถาบันการเงินต่างๆ นักทวงหนี้จะใช้ทุกกลเม็ดเพื่อให้ลูกหนี้ยอมจ่ายหนี้ ไม่ว่าจะเป็นการโทรศัพท์เข้ามาทวงหนี้รบกวนการทางานหลายๆ ครั้ง หรืออ้างว่าตนเองเป็นตารวจ เป็นเจ้าหน้าที่รัฐ กระทั่งโทรศัพท์ไปทวงหนี้กับพ่อแม่ของลูกหนี้ เมื่อ มีพระราชบัญญัติการทวงหนี้พุทธศักราช 2558 การทวงหนี้ก็จะทางานยากขึ้นและ การทวงหนี้ก็เสี่ยงที่จะติดคุกเช่นกัน เพราะถ้าทวงหนี้ในที่อยู่ของลูกหนี้ที่ไม่ได้แจ้ง ไว้ก็ผิด ต้องพยายามติดต่อแล้วไม่ได้ถึงจะติดตามไปยังที่ทางานได้ การติดต่อไม่ว่าจะเป็นทางโทรศัพท์ หรือทางโซเชียลมีเดีย ก็ต้องเป็นภายในเวลาที่กาหนด ห้ามโทรศัพท์หลายครั้งเป็นการรบกวน และห้ามพูดจาหยามหมิ่นต่อลูกหนี้