การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาระดับและเปรียบเทียบการบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือ
นักเรียน ตามความคิดเห็นของบุคลากรจำแนกตาม ตำแหน่ง และขนาดของสถานศึกษา และเพื่อ
ศึกษาแนวทางในการพัฒนาการบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของสถานศึกษาสังกัด
สำนักงานส่งเสริมการเรียนรู้จังหวัดชัยภูมิ กลุ่มตัวอย่างคือ บุคลากรของสถานศึกษาสังกัดสำนักงาน
ส่งเสริมการเรียนรู้จังหวัดชัยภูมิ 226 คน เครื่องมือการวิจัยเป็นแบบสอบถามและแบบส้มภาษณ์แบบมี
โครงสร้าง สถิติวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่า
ที การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ
ผลการวิจัยพบว่า
1. การบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานส่งเสริมการ
เรียนรู้จังหวัดชัยภูมิ โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง เมื่อพิจารณารายด้านพบว่า ทุกด้านอยู่ใน
ระดับปานกลาง ค่าเฉลี่ยสูงสุดคือ ด้านการป้องกันและแก้ไขปัญหา รองลงมาคือ ด้านการรู้จักนักเรียน
เป็นรายบุคคล ด้านการส่งต่อ ด้านการส่งเสริมพัฒนานักเรียน และด้านการคัดกรองนักเรียน
ตามลำดับ
2. การบริหารงานระบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของสถานศึกษาสังสักสัวสำนักงางส่ง
เรียนรู้จังหวัดชัยภูมิตามความคิดเห็นของบุคลากรจำแนกตามตำแหน่ง และขนาดของสถานศึกษา
โดยภาพรวมและรายด้านไม่แตกต่างกัน

3. แนวทางในการพัฒนาการบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน (1) ด้านการรู้จัก
นักเรียนเป็นรายบุคคล ควรดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนอย่างจริงจัง แต่งตั้งผู้รับผิดชอบ
และการเก็บข้อมูลนักเรียนทุกคนอย่างเป็นปัจจุบัน (2) ด้านการคัดกรองนักเรียน ควรนำข้อมูลผู้เรียน
รายบุคคล มาคัดกรองเพื่อแบ่งกลุ่มผู้เรียนตามเกณฑ์การแบ่งกลุ่ม (3) ด้านการป้องกันและแก้ไข
ปัญหา ควรให้ความรู้ต่อประเด็นปัญหาของนักเรียนเพื่อให้สามารถแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นซ้ำได้ (4) ด้าน
การส่งเสริมพัฒนานักเรียน ควรจัดกิจกรรมพัฒนาผู้เรียนตามความสนใจเพื่อปลูกฝังความรับผิดชอบ
ต่อสังคม และ (5) ด้านการส่งต่อ ควรมีการประสานงานกับผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้านที่เกี่ยวของกับ
ปัญหาของนักเรียน