การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาบทบาทของที่ปรึกษากฎหมายในคดีเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิดเกี่ยวกับการแก้ไขฟื้นฟูเด็กและเยาวชนของศาลเยาวชนและครอบครัวจังหวัดนครราชสีมา เพื่อนำไปพัฒนาบทบาทหน้าที่ของที่ปรึกษากฎหมายในคดีเด็กและเยาวชนที่กระทำความผิด ให้มีส่วนร่วมในการแก้ไขฟื้นฟูเด็กและเยาวชน รูปแบบการวิจัยเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลจากที่ปรึกษากฎหมายเด็กและเยาวชนที่ปฏิบัติหน้าที่ในศาลเยาวชนและครอบครัวจังหวัดนครราชสีมา ผลการวิจัยพบว่า ที่ปรึกษากฎหมายเข้าใจถึงเจตนารมณ์ในการปฏิบัติต่อเด็กและเยาวชนที่มุ่งเน้นเกี่ยวกับการแก้ไขฟื้นฟู หาสาเหตุในการกระทำความผิด เพื่อนาไปใช้เป็นแนวทางในการแก้ไขปัญหาที่เกิดจากการกระทำความผิดของเด็กและเยาวชน โดยที่ปรึกษากฎหมายจะได้รับความรู้ต่างๆ จากกระบวนวิชาที่กำหนดไว้ตามพระราชบัญญัติศาลเยาวชนและครอบครัว และวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ. 2553 มาตรา 121 และความรู้อื่นที่เกี่ยวข้องตามที่กำหนดในข้อบังคับของประธานศาลฎีกา นอกจากนี้ที่ปรึกษากฎหมายยังให้ความเห็นว่าถึงความจำเป็นด้านจิตวิทยา และระยะเวลาอบรมน้อยเกินไป อีกทั้งการปฏิบัติหน้าที่ของที่ปรึกษากฎหมายนั้นไม่ได้มีส่วนร่วมในการแก้ไขฟื้นฟูเด็กและเยาวชนอย่างชัดเจน รวมถึงไม่มีบทบาทในการเสนอข้อเท็จจริงเกี่ยวกับตัวเด็กและเยาวชน จึงควรเสนอให้มีการอบรมที่ปรึกษากฎหมายเพิ่มเติมหลังจากที่ได้มีการขึ้นทะเบียนแล้วเป็นระยะ เช่น ปีละ 1-2 ครั้ง และควรให้โอกาสและเพิ่มบทบาทของที่ปรึกษากฎหมายในการเข้ามีส่วนร่วมในการแก้ไข ฟื้นฟู เด็กและเยาวชน รวมไปถึงมีมาตรการลงโทษสำหรับที่ปรึกษากฎหมายที่ไม่เข้าร่วมในกระบวนการจัดทาแผนฟื้นฟูโดยไม่มีเหตุอันสมควร