การศึกษาการบริหารจัดการกิจกรรมพัฒนานักเรียนด้านความมีวินัยในตนเองของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุรินทร์  มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบระดับความคิดเห็นต่อการบริหารจัดการกิจกรรมพัฒนานักเรียนด้านความมีวินัยในตนเอง โรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุรินทร์ จำแนกตามเพศ  ระดับชั้นที่สอน และประสบการณ์ในการทำงาน บุคลากรทางการศึกษาของโรงเรียนในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุรินทร์  ปีการศึกษา 2563  จำนวน 4,311  คน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ บุคลากร ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุรินทร์ ปีการศึกษา 2563 จำนวน 351  คน ได้มาโดยการเทียบจำนวนประชากรทั้งหมดกับตารางกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างของ Krejcie and Morgan และใช้เทคนิคการสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิ (Stratified Random Sampling)  เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย เป็นแบบสอบถาม  มีลักษณะเป็นแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ มีค่า IOC ระหว่าง 0.80 - 1.00 ค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.83 สถิติพื้นฐานที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่  ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและสถิติที่ใช้ในการทดสอบสมมติฐานได้แก่  t-test , F-test และทำการทดสอบรายคู่ด้วยวิธีการของ Scheffe’

 ผลการวิจัย  

1. การบริหารจัดการกิจกรรมพัฒนานักเรียนด้านความมีวินัยในตนเองของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุรินทร์  โดยรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า การบริหารจัดการกิจกรรมพัฒนานักเรียนด้านความมีวินัยในตนเอง อยู่ในระดับมากทุกข้อ โดยเรียงลำดับค่าเฉลี่ยจากมากไปหาน้อย ได้แก่ การเตรียมความพร้อมบุคลากรที่เกี่ยวข้อง กิจกรรมการพัฒนาวินัยนักเรียนโดยใช้กิจกรรมเสริมหลักสูตร ด้านการประเมิน นิเทศ ติดตามอย่างเป็นระบบและต่อเนื่อง กิจกรรมการพัฒนาวินัยนักเรียนที่บูรณาการกับการจัดการเรียนการสอน ตามลำดับ

2. ความคิดเห็นของบุคลากรในการบริหารจัดการกิจกรรมพัฒนานักเรียนด้านความมีวินัยในตนเองของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุรินทร์  จำแนกตามเพศ  โดยรวมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05  จำแนกตามระดับชั้นที่สอน โดยรวมและรายด้านแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และจำแนกตามประสบการณ์ในการทำงาน โดยรวมและรายด้านไม่แตกต่างกัน