การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาอังกฤษ
โดยใช้วิธีการสอนแบบ MIA ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 หลังเรียนเทียบเกณฑ์ร้อยละ 70 (2)
เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจโดยใช้วิธีการสอนแบบ MIA
ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ก่อนและหลังเรียน (3) เพื่อศึกษาความพึงพอใจที่มีต่อการเรียนรู้
การอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจโดยใช้วิธีการสอนแบบ MIA ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1
กลุ่มตัวอย่างคือนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนบ้านยางเครือ-ด่านน้อย อำเภอสุรรณภูมิ
จังหวัดร้อยเอ็ด ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2565 จำนวน13 คน เครื่องมือที่ใช้ใช้ในการจัย ได้แก่
(1) แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้วิธีการสอนแบบ MIA (2) แบบทดลอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน
วิชาภาษาอังกฤษ (3) แบบทดลอบวัดความสามารถในการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจ
(4) แบบสอบถามความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการเรียนรู้การอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจ
สถิติการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบค่าที่
ผลการวิจัยพบว่า (1) การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาอังกฤษโดยใช้
วิธีการสอนแบบ MIA หลังเรียนมีประสิทธิภาพสูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 70 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติติติติที่
ระดับ .05 (2) การเปรียบเทียบความสามารถในการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจโดยใช้วิธีการ
สอนรูปแบบ MIA หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ (3) นักเรียน
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 มีความพึงพอใจต่อการเรียนรู้การอ่านภาษาอังกฤษโดยใช้วิธีการสอนแบบ MIA
โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด